W świecie finansów przedsiębiorcy często szukają sposobów na poprawę płynności finansowej i zabezpieczenie swoich należności. Dwa popularne rozwiązania to faktoring i forfaiting. Choć oba pojęcia dotyczą finansowania należności, różnią się istotnie pod względem zastosowania, warunków i grupy docelowej.
W tym artykule wyjaśniamy, jaka jest różnica między faktoringiem i forfaitingiem, kiedy warto skorzystać z każdego z nich i które rozwiązanie będzie odpowiednie dla Twojej firmy.
Co to jest faktoring?
Faktoring to forma krótkoterminowego finansowania, w której przedsiębiorca przekazuje firmie faktoringowej (faktorowi) swoje nieprzeterminowane faktury z odroczonym terminem płatności. W zamian otrzymuje natychmiastową wypłatę środków – najczęściej w ciągu 24–48 godzin.
Cechy faktoringu:
- Dotyczy transakcji krajowych i zagranicznych, ale głównie B2B.
- Opiera się na krótkim okresie finansowania – zwykle 30–90 dni.
- Może być pełny (bez regresu) lub niepełny (z regresem).
- Sprawdza się szczególnie w przypadku częstych i powtarzalnych transakcji.
- Umożliwia poprawę płynności finansowej bez zaciągania kredytu.
Co to jest forfaiting?
Forfaiting to forma średnio- lub długoterminowego finansowania, stosowana głównie w handlu zagranicznym. Polega na jednorazowym wykupieniu przez instytucję finansową (forfaitera) wierzytelności wynikającej z transakcji eksportowej, najczęściej w formie weksli, akredytyw lub innych zabezpieczonych dokumentów płatniczych.
Cechy forfaitingu:
- Dotyczy eksportu i handlu międzynarodowego.
- Stosowany przy transakcjach o dużej wartości i długim terminie płatności (nawet do 5 lat).
- Jest to finansowanie bez regresu – forfaiter przejmuje pełne ryzyko niewypłacalności importera.
- Wierzytelność musi być dobrze zabezpieczona (np. gwarancją bankową).
Faktoring a forfaiting – kluczowe różnice
| Kryterium | Faktoring | Forfaiting |
|---|---|---|
| Typ finansowania | Krótkoterminowe (do 90–180 dni) | Średnio- lub długoterminowe (od 180 dni do kilku lat) |
| Rodzaj transakcji | Krajowe i zagraniczne (B2B) | Głównie transakcje eksportowe |
| Ryzyko niewypłacalności | Czasem po stronie przedsiębiorcy (z regresem) | Zawsze po stronie forfaitera (bez regresu) |
| Dokumenty | Faktury sprzedażowe | Weksle, akredytywy, gwarancje bankowe |
| Cel | Zapewnienie płynności w bieżącej działalności | Finansowanie pojedynczych, wysokowartościowych transakcji |
| Częstotliwość | Regularna współpraca, powtarzalne transakcje | Jednorazowe, duże umowy handlowe |
Kiedy wybrać faktoring, a kiedy forfaiting?
Faktoring sprawdzi się, jeśli:
- prowadzisz działalność w Polsce lub UE,
- Twoi kontrahenci mają odroczone terminy płatności,
- chcesz szybko poprawić płynność finansową firmy,
- potrzebujesz finansowania na bieżąco, np. co miesiąc.
Forfaiting będzie lepszy, jeśli:
- jesteś eksporterem zawierającym umowy z kontrahentami spoza UE,
- realizujesz pojedyncze, duże kontrakty eksportowe,
- chcesz przenieść ryzyko na instytucję finansującą,
- zależy Ci na zabezpieczeniu długoterminowych należności.
Podsumowanie
Zarówno faktoring, jak i forfaiting to skuteczne narzędzia wspierające przedsiębiorców w zarządzaniu należnościami. Kluczowa różnica między nimi polega na czasie finansowania, rodzaju transakcji i zakresie ryzyka.
Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od specyfiki Twojej działalności. Jeśli potrzebujesz regularnego zastrzyku gotówki z tytułu faktur – wybierz faktoring. Jeśli jesteś eksporterem realizującym duże kontrakty – rozważ forfaiting.